“Voor Axel. 1986 hield Axel mij uit de drukte in de kooi, overwinning aan Axel te danken.”
Gisteren was ik aanwezig bij de uitreiking van het boek EVERT in Hindeloopen. Het is het levensverhaal van schaatslegende Evert van Benthum, tweevoudig winnaar van de Elfstedentocht in 1985 en 1986. Het boek is geschreven dor Ron Couwenhoven en de vrouw van Evert Jeanette.
In 1985 en 1986 mocht ik aan de wedstrijd deelnemen en finishte uiteindelijk ruim binnen de tijd. Missie voltooit. In 1997 als recreant meegedaan en ook goed gefinisht. Ik kon vrij goed schaatsen, maar was natuurlijk niet een echte topper. Ik had een wedstrijdlicentie en was op mijn 18e al lid geworden van de Friesche vereniging van Elfsteden. Dat kon ook bijna niet anders met een vader die de Elfstedentocht 2x had gereden. En dat wilde ik dus ook. Hij zei: je mag dan wielerwedstrijden en triathlons gewonnen hebben, maar een Elfstedentocht heb je nog nooit gereden. In 1985 kwam daar verandering in en stond ik eindelijk in de startkooi vlak voor de start tussen alle andere wedstrijdrijders.
In hoofdstuk 12 van het boek met kop “Alleen vooruit” pagina 114 wordt het volgende geschreven:
“Deze keer wilde ik (Evert) vroeg in de kooi staan, en niet weer als een van de laatste aankomen, zoals het jaar daarvoor. Deze keer was ik (Evert) zelfs te vroeg, want de startkooi was nog niet open. Ik (Evert) stond uiteindelijk helemaal vooraan, tegen de tralies aan, tussen de benen van Axel Koenders en Jos Geijsel, die op een klapstoeltje zaten om hun benen te sparen. Zo stond ik (Evert) niet in de verdrukking.”
Zo sta ik en Jos met deze vermelding in het boek “Evert”. Bij de presentatie van het boek vroeg ik of hij er nog een leuke tekst als herinnering in wilde schrijven. Hij herkende me gelijk, wat ik na 38 jaar ook alweer apart vond, en herinnerde zich de klapstoeltjes. En zo schreef hij dus:
“Voor Axel. 1986 hield Axel mij uit de drukte in de kooi, overwinning aan Axel te danken.”
Ik heb er ook nog leuke foto’s van, die voor zich spreken en natuurlijk nog even met Evert op de foto met zijn boek vasthoudend. Ik ben weer een unieke foto en een heel leuke ervaring rijker.
